💠 نسبت مالکانه یکی از شاخصههای مهم مدیریت ریسک اعتباری توسط بانکها محسوب می شود که بیانگر میزان توانایی مشتری در ایفای تعهدات خود در قبال بانک میباشد. این نسبت گرچه در سالهای گذشته توانسته است در تخصیص بهینه منابع بانکی موثر باشد، اما تامین میزان 25 درصد بعضا از توان برخی بنگاهها خارج است و به نظر می رسد در راستای حصول رونق تولید و خروج بنگاههای اقتصادی از رکود، نیاز به تمهیداتی به منظور کاهش مدیریت شده نسبت مالکانه برای برخی بنگاههای اقتصادی وجود دارد.
در راستای کاهش مطالبات غیرجاری و اطمینان بانکها از تکمیل طرح توسعه متقاضی و توان مالی آن برای ایفای به موقع تعهدات خود، به موجب مصوبه شماره 84570/50582 مورخ 26 مهر 1393 هیئت وزیران مقرر شد بانکها به هنگام اعطای تسهیلات به بنگاه های اقتصادی اطمینان حاصل نمایند که 25 درصد منابع مورد نیاز برای تامین مالی موضوع تسهیلات، از محل حقوق صاحبان سهام و یا به بیان دیگر از محل سرمایه شخص متقاضی تامین گردد.
💠 به طور کلی از جمله مشکلاتی که زمینه ساز مواجهه بانکها با تنگنای اعتباری در سال های اخیر شده، افزایش حجم مطالبات غیرجاری بوده است که ضروری می نماید از هرگونه سیاستی که می تواند امکان افزایش این گونه مطالبات را فراهم کند، اجتناب شود. تجربه نشان می دهد در برهههایی از زمان که دولت با اهداف حمایتی از صنایع یا بخشهای خاص اقتصادی، حدود و الزامات احتیاطی سهل گیرانه ای را وضع نموده است، عدم ایفای تعهدات مشتریان افزایش و زمینه برای افزایش مطالبات غیرجاری شکل گرفته است.
بنابراین از آنجا که جلوگیری از افزایش مطالبات غیرجاری بانک ها یکی از اهداف بانک مرکزی محسوب می شود، هرگونه تصمیم به منظور کاهش این نسبت باید با توجه به ملاحظه مذکور صورت پذیرد. براین اساس، به منظور رفع موانع اعطای تسهیلات به بخشهای زیادی از بنگاههای تولیدی که الزام به رعایت شاخص نسبت مالکانه در حال حاضر مانعی برای تامین مالی آنها شده است، بانک مرکزی پیشنهاد کاهش نسبت مالکانه از 25 درصد به 15 درصد را ارائه کرده است. همچنین از آنجا که تعیین نسبت مالکانه یکی از الزامات احتیاطی برای بانکها محسوب می شود، و تعیین الزامات احتیاطی بانکها از جمله اختیارات و صلاحیت های قانونی بانک مرکزی می باشد لذا این بانک پیشنهاد تفویض اختیار تغییرات احتمالی آتی آن و سایر ضوابط مربوط، به شورای پول و اعتبار را ارائه نموده است.