مقصد بعدی خروش سرمایههای جهان کجاست؟ تا دههها پیش غرب تکقطب اقتصاد جهان بود؛ اما تکامل طبیعی اقتصاد به غرب اجازه نداد که تکقطب ابدی اقتصاد بماند. مکانیزم تجارت آزاد و سیالیت سرمایهها به همراه سیاستهای داخلی هوشمندانه، آسیای جنوب شرقی را به غرب وصل کرد و زمینه را برای ظهور قطب دوم اقتصادی فراهم آورد. در واقع غرب عوامل تولید را از شرق گرفت و در ازای آن کالاهای پیشرفته را صادر کرد؛ اما این یک بازی برد-برد بود؛ چراکه شرق در عوض، تکنولوژی و تولید را درونزا کرد.
امروزه اگر چین بزرگترین تهدید جهانی آمریکاست، نتیجه همین جریان آزاد سرمایهها و فرآیند یادگیری تکنولوژی است. آیا به همان دلیلی که در عصر جدید، اقتصاد تکقطبی دوام نیاورد، باید منتظر قطب سوم اقتصادی باشیم؟ امروزه قیمت عوامل تولید و استاندارد زندگی در آسیای جنوب شرقی افزایش یافته و این کشورها جذابیت لازم را برای جذب سرمایهها ندارند. شواهد نشان میدهد خاورمیانه بهرغم اینکه در دهههای اخیر محور تنشهای سیاسی بوده، میتواند قطب جدید اقتصادی باشد. رشد بازارها در ترکیه و روانه شدن سرمایهها به سمت امارات در سالهای گذشته برخی از شواهد این روایت است. ایران اگر بخواهد دست رد به سینه سرمایههای پناهجو نزند باید به سمت سیاستهای تجاری هوشمندانه و ثبات اقتصادی حرکت کند.