🔹 برای نوسان‌گیران دلار هیچ چیز به اندازه میزان تغییرات قیمتی اهمیت ندارد. در واقع برای بسیاری از معامله‌گران سطح قیمتی دلار مهم نیست که خواست آنها رفت و برگشت‌های قیمتی و «فروش در سقف» و «خرید در کف» است.
🔹 چنین خواستی، بعضا موجب به کارگیری استراتژی‌های خاصی از سوی نوسان‌گیران دلار می‌شود؛ به‌عنوان مثال، زمانی که دلار به کانال ۲۶ هزار تومانی برخورد کرد، فروش‌ها در بازار شدت گرفت. نوسان‌گیران زمانی که احساس کردند، بازارساز عرضه ارز خود را آغاز کرده است،‌ عقب‌نشینی کردند و خریدهای خود را بستند. هم‌زمان بازارساز به جای مدیریت قیمت در یک محدوده خاص و آرام کردن روند کاهشی، عرضه خود را ادامه داد تا ریزش قیمت ادامه‌دار شود.
🔹 زمانی که ریزش قیمت متوقف شد، به یکباره سفته‌بازان وارد بازار شدند و با بالا بردن خریدهای خود ظرف دو روز قیمت‌ها را حداقل به‌صورت موقت چند کانال بالا بردند. دلار که روز شنبه با ۹۰۰ تومان افزایش به بهای ۲۲ هزار و ۷۵۰ تومان رسیده بود، در معاملات آغازین روز یکشنبه حتی تا محدوده ۲۴ هزار و ۲۰۰ تومان نیز بالا رفت. سپس در ادامه روز ریزشی شد و به انتهای کانال ۲۲ هزار تومانی بازگشت.
🔹 از نگاه فعالان، چنین روندی نشان می‌دهد که نوسان‌گیران برای بازارساز دامی طراحی کرده بودند که با افزایش عرضه ارز، قیمت را دچار نزول زیادی کند؛ پس از نزول زیاد، آنها می‌توانستند در قیمت‌های پایین‌تر اقدام به خرید کنند و بار دیگر با بالا آوردن قیمت، کسب سود کنند. در روز پرنوسان دلار، سکه تمام بهار آزادی نیز در ابتدای روز از کانال ۱۱ میلیون تومانی عبور کرد و به سطح مقاومتی مهم ۱۱ میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی نزدیک شد. با این حال، در ادامه روز هم زمان با ریزش دلار، سکه نیز به کانال ۱۰ میلیونی بازگشت و روی عدد ۱۰ میلیون و ۹۵۰ هزار تومان قرار گرفت.

دنیای اقتصاد