✔️ مربوط بودن: مربوط بودن يكی از ويژگی های مهم اطلاعات حسابداری است. كليه اطلاعاتی را كه در تصميم گيری نسبت به يك مساله موثر واقع شود، اطلاعات مربوط می نامند. بنابراين، مربوط بودن را ميتوان در قالب تأثير اطلاعات حسابداری بر تصميمهای استفاده كنندگان در مورد ارزيابی نتايج رويدادهاي گذشته و پيش بينی آثار رويدادهای فعلی يا آتی و يا اصلاح انتظارات آنان بيان كرد. اگر چه اين ويژگی در تهيه گزارشهای برون سازمانی و درون سازمانی اهميت زيادی دارد، اما اهميت آن در بررسيهای درون سازمانی بيشتر است.
✔️ به موقع بودن: به موقع بودن یعنی این كه اطلاعات حسابداری در زمان مناسب در دسترس استفاده كنندگان قرار گيرد زيرا بسياري از انواع اطلاعات به ويژه اطلاعات مالی، با گذشت زمان به سرعت ارزش و فايده خود را از دست می دهند. ويژگی به موقع بودن اطلاعات، در مورد گزارشهای درون سازمانی به مراتب از اهميت بيشتری برخوردار است زيرا اينگونه اطلاعات، اغلب برای كنترل و اعمال نظارت بر عمليات روزانه به كار می رود.
✔️ اهميت: اهميت به اين مفهوم به كار ميرود كه اطلاعات حسابداری بايد به صورت خلاصه از انبوه اطلاعات، استخراج و ارايه گردد به نحوی كه براي استفاده كنندگان معنا داشته باشد. اگر اطلاعات بيش از حد متعارف ارايه شود اطلاعات مرتبط با تصميم گيری، در ميان انبوه اطلاعات گم خواهد شد و استفاده كنندگان نخواهد توانست تصميم گيری صحيحی انجام دهند. به عبارت ديگر همان گونه كه اطلاعات كم موجب می گردد كه پيشبينی و تصميمگيری صحيحی انجام نگردد اطلاعات با جزييات زياد و غير مهم نيز، تصميمگيری را مشكل خواهد كرد. بنابراين اهميت محدوديت گزينش اطلاعات قابل افشا را ايجاد می كند.
✔️ قابل مقايسه بودن: قابل مقايسه بودن به اين معناست كه اطلاعات تهيه شده در يك شركت يا شركتهای متفاوت بر اساس اصول، روشهای حسابداری، طبقهبندی، نحوه افشای حقايق و چارچوب مشابه ارايه شود تا خصوصيات مشابه آنها، مقايسه آنها را امكانپذير سازد.
✔️ صحيح بودن: صحيح بودن به معناي ارايه واقعيتها در قالب كميتهای قابل اندازه گيری با دقت كافی است. برای اينكار لازم است حسابداران بدانند چه چيزی را اندازهگيری می كنند كه نشاندهنده موضوع مورد سنجش و اندازه گيری است.